Η Προλοθεραπεία (πρωτοαναφέρθηκε στην ιατρική βιβλιογραφία το 1937 ως «Σκληροθεραπεία») αποτελεί  ενέσιμη μέθοδο η οποία αυξάνει το επίπεδο των αυξητικών παραγόντων ή την αποτελεσματικότητα αποκατάστασης βλάβης των ιστών, αφορώντας μυοσκελετικούς πόνους ή κακώσεις. Παραδείγματα αποτελούν οι τενοντίτιδες, τα διαστρέμματα, ο αυχενικός και ο οσφυϊκός πόνος, οι αρθροπάθειες σε γόνατο, ώμο, καρπό κλπ.

Προκαλώντας μια παροδική, ήπια φλεγμονή στο σημείο έγχυσης, ενεργοποιούνται δευτερογενώς οι αυξητικοί παράγοντες και οι ινοβλάστες της γύρω περιοχής ανταποκρινόμενοι συντείνουν στην ωρίμανση του κολλαγόνου και ως εκ τούτου στην πάχυνση, ενίχυση και ισχυροποίηση του συνδετικού ιστού και στην αποκατάσταση του μυοσκελετικού πόνου ή της κάκωσης. Ουσιαστικά προκαλείται η εκκίνηση μιας αναγεννητικής διαδικασίας η οποία τερματίστηκε πρόωρα ή δεν ξεκίνησε ποτέ. Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπτωση πόνου ή κάκωσης που δεν έχει επιλυθεί σε διάστημα οκτώ εβδομάδων, είτε (αν γίνει νωρίτερα) προκειμένου να επιταχυνθεί η επούλωση.

Οι αυξητικοί παράγοντες είναι ισχυρές, ορμονικού τύπου πρωτεΐνες, οι οποίες παράγονται από περιφερικά κύτταρα. Αναφέρονται χαρακτηριστικά οι insulin-like growth factor (IGF), platelet-derived growth factor (PDGF), epidermal growth factor (EGF), fibroblast growth factor (FGF), transforming growth factor (TGF), bone morphogenetic proteins (BMPs), nerve growth factor (NGF), και hepatocyte growth factor (HGF). Τα φυσιολογικά κύτταρα χρειάζονται αυξητικούς παράγοντες (μιτογόνα) για πολλαπλασιασμό, ενώ σε περίπτωση απουσίας τους αποσύρονται από τον κύκλο του κυττάρου και παύει η ανάπτυξή τους.

Πρόκειται για θεραπεία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μακροχρόνια βάση, χωρίς καμμία παρενέργεια και χωρίς τη χρήση φαρμάκων, όπως η κορτιζόνη ή τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ), με γνωστές παρενέργειες. Ακόμη, έχει αποδειχθεί από ερευνητές ότι η έκθεση των κυττάρων των θηλαστικών σε υπέρτονα διαλύματα, προκαλεί άνοδο των αυξητικών παραγόντων.